Dave de Leeuw licht toe

Onbegrepen maakt onbemind.

“De vrouw ………. in het water”

De schildering voor u, die ook opgedragen is aan onze overleden collega en vriend Remi Vervloet, bevat verschillende elementen die u uiteraard in alle vrijheid een eigen betekenis kan geven. We willen u geen betekenis of mening opleggen maar u een kapstok geven waarop u zelf kan bouwen in hoeverre u daar zin in of behoefte aan heeft. Toch zal ik een korte persoonlijke uitleg geven om u misschien op weg te helpen of een idee te geven hoe het werk bekeken zou kunnen worden.

Persoonlijke visie van Dave de Leeuw op het werk:

Er is een vrouw te zien die in een soort meditatieve houding plaats neemt in een bad, haar ogen zijn dicht en ze lijkt in zichzelf gekeerd. Een moment van rust, bezinning en ontspanning.

Als muts draagt ze een agressief ogend berenhoofd, een verwijzing naar de kunstenaar Remi Vervloet, waarvan de verschijning iets weghad van een sterke grote zachte beer.
In een oog van de beer is de reflectie van de stad Heerlen te zien, een reflectie van het roerige verleden van de stad met haar mijnen en haar bewoners.

Ze is verder volledig naakt en vormt daarmee, als basis van het werk, duidelijk een soort belichaming van de kwetsbare menselijke maagdelijke onschuld.

De octopus in haar rechterhand die zich aan haar lijkt te vergrijpen zoekt misschien eerder houvast in een poging terug in het water te raken. Het is een verbazingwekkend slim, achtarmig weekdier dat zich voornamelijk op grote diepte begeeft. Wanneer het zich bedreigd voelt kan het een rookgordijn van inkt achterlaten om opponenten te desoriënteren en verschillende gedaanten aannemen afhankelijk van zijn omgeving. Vooral de laatst genoemde eigenschap kan gezien worden als een referentie naar onze eigen sociale omgangsnormen.

In haar linkerhand houdt de dame een lippenstift vast. Een symbool van de moderne mens, haar cosmetica en haar eindeloos consumeren. Het kunstmatig nabootsen van goed doorbloedde lippen is een geliefd hedendaags ritueel voor ieder die hier warm van wordt. Het lijkt zelfs alsof ze de inktvis en de lippenstift als een soort menselijke weegschaal probeert te vergelijken en zich afvraagt wat er zwaarder weegt. Of is het appels met peren vergelijken?

In het bad waarin de vrouw zit staan allemaal verwelkte bloemen. Ze zijn verdronken in het water. verstikt in een overvloed van wat de arme planten nodig hebben om te overleven. Een verwijzing naar de overdaad van ons consumeren wellicht. Voor de oplettende kijker is te zien dat er een plant overeind staat, de hoop is dus nog niet verloren. Laten we deze redden en in de aarde zetten, zoals de vele mooie zonnebloemen die uw wijk al sieren.

Ik hoop dat deze persoonlijke uitleg u in hoofdlijnen heeft geholpen het beeld in een bredere context te kunnen zien dan een platte decoratieve afbeelding. Helaas kan een kunstwerk in de openbare ruimte nooit iedereen tevreden stellen, zoals elke vergelijkbare aantasting van de openbare ruimte altijd soortgelijke reacties oproept. Dit betekent dat u uw omgeving als een verlengstuk van uw eigen domein ziet, u hierom geeft en hierover zorg wilt dragen en dat is een belangrijk goed. Ik heb hier niets dan begrip voor.

Vriendelijke groeten,

Dave de Leeuw